Siostry Felicjanki zostały sprowadzone do Beska przez następcę ks. Flaiszmana, który zobowiązał do tego nowego proboszcza w swoim testamencie. Ks. Flaiszman przekazał również na ten cel 5 tys. zł. Siostry miały stworzyć ochronkę dla dzieci i dom opieki dla bezdomnych i sierot. Zakonnice sprowadzono ze zgromadzenia generalnego w Krakowie. Pięć felicjanek przybyło do Beska w 1883 roku. Siostrą przełożoną mianowano s. Jupiterę Mazurkiewicz, opieką nad chorymi zajęła się s. Filomena, ochronką zarządzała s. Celestyna, zaś do pomocy oddelegowano dwie siostry konwerski.
Specjalnie dla zakonnic wybudowano murowany dom, który od 1988 roku widnieje w rejestrze zabytków. Piętrowy budynek otaczał niewielki ogród z podwórzem. Obecnie dom stoi pusty (głównie z powodu dużych kosztów użytkowania), zaś siostry przeniosły się do drewnianego budynku ochronki, który wybudowano w 1936 roku. Na parterze domku prowadzą przedszkole.
W murowanym domu zakonnym znajduje się neogotycka kaplica św. Józefa z 1883 roku, którą poświęcono trzy lata później 19 marca. Kaplica ma wymiary 5x4,5x4,5 m. W ołtarzu umieszczono tabernakulum oraz figurę patrona. Po obu stronach ołtarza znajdują się witraże. Z tyłu kaplicy jest chórek, który łączy się z częścią mieszkalną sióstr. W 1926 roku dodano obraz św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Zarówno kaplica, jak i cały dom zakonny odnowił w 1929 roku malarz Lisowski.
Anna Twardy
Na podstawie:
Brzozowski Z., „Besko – gmina trzech granic”, Besko 2011,
Gajewski B., „Besko – wieś nad Wisłokiem”, Rzeszów 1996.
