W Rymanowie Zdroju bywał Stanisław Wyspiański. Na przełomie XIX i XX wieku wraz z rodziną spędzał tutaj czas. Po raz pierwszy przyjechał do Rymanowa Zdroju latem 1901 roku. Mieszkał w domu Teszmarów w Desznie, a stołował w Domu Zdrojowym. Zachwycony tutejszą przyrodą napisał wiersz „Hej, las rymanowski za mgłą”. Po raz drugi odwiedził miejscowość w 1903 roku i zatrzymał się w willi „Leliwa”. Na pamiątkę tego wydarzenia w Rymanowie Zdroju postawiono pomnik upamiętniający rymanowskie wizyty tego słynnego polskiego artysty.

Na podstawie:

Kiryka F.(red.), „Rymanów. Dzieje miasta i Zdroju”, Rymanów 1985,

Po zakończeniu II wojny światowej Zielony Domek w Rymanowie Zdroju wyremontowano i urządzono w nim bar-kawiarnię, bufet z gorącymi posiłkami oraz stołówkę pracowniczą. Rozpoczęły się również dancingi, na które przychodziło wielu kuracjuszy. W latach 50. XX wieku zmieniono funkcję Zielonego Domku. Zamiast baro-kawiarni utworzono Centralną Świetlicę Zdrojową z małą sceną. Organizowano tutaj występy miejscowych i przyjezdnych zespołów. W 1957 roku rozpoczęto budowę nowego Zielonego Domku. Stary, drewniany budynek ze względu na zły stan techniczny rozebrano. W sierpniu 1960 roku uroczyście otwarto część nowego Zielonego Domku o nazwie Okrąglak, w której znajdowała się świetlica, kawiarnia oraz hall. Wokół Okrąglaka powstał taras. Intensywne prace remontowe przetrwał oryginalny wiąz z koroną w kształcie parasola. Kierownikiem Zielonego Domku w tym czasie był Kazimierz Bolanowski. To on zorganizował w 1961 roku tutaj koło filatelistyczne, a następnie reaktywował działalność zespołu estradowego.

W dniu 26 stycznia 1963 roku nastąpiło uroczyste otwarcie całości Zielonego Domku przez przewodniczącą Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia, dr Brzozowską.

W Zielonym Domku powstała sala kinowa z 200 miejscami i panoramicznym ekranem. Rozpoczęto działalność kulturalną i budynek zaczął pełnić funkcję uzdrowiskowego Domu Kultury, w którym odbywały się koncerty skrzypcowe i wokalne, spotkania z artystami i pisarzami. Utworzono także Ognisko Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej. W latach 60. XX wieku działalność kulturalna w Zielonym Domku poszerzyła się dzięki podpisaniu stałej umowy z Artosem, który wystawiał muzyczno-wokalne składanki lub fragmenty operetek.

Obecnie Zielony Domek należy do właścicieli Hotelu Klimat i Krakowiaka w Iwoniczu Zdroju. Znajduje się tutaj restauracja. W lipcu 2012 roku przeprowadzono gruntowny remont. Zielony Domek nadal stanowi centrum Rymanowa Zdroju, które chętnie odwiedzają kuracjusze.

Na podstawie:

Kiryka F.(red.), „Rymanów. Dzieje miasta i Zdroju”, Rymanów 1985.

 {nomultithumb}

Sanatorium "Opatrzność" jest jednym z najstarszych obiektów w Rymanowie Zdroju. Budynek powstał w 1881 roku. W 1934 roku był siedzibą Administratora Apostolskiego Łemkowszczyzny, który nadzorował pracę 118 parafii grekokatolickich. 30 kwietnia 1938 roku siedzibę Administratora przeniesiono do Sanoka.

Dzisiaj "Opatrzność" wraz z willą "Gołąbek" tworzy zespół obiektów leczniczych umiejscowionych w centrum rozległego parku zdrojowego.

Na podstawie strony internetowej:

http://uzdrowisko-rymanow.com.pl

 {nomultithumb}

Obecnie budynek sanatorium Eskulap w Rymanowie Zdroju to nowoczesny obiekt o trzech kondygnacjach. Posiada 176 miejsc nocelgowych, windę, stołówkę oraz kafejkę internetową i własny parking. Za czasów Anny Potockiej był to jeden z pierwszych zakładów zdrojowych, w których odbywały się zabiegi kąpielowe.

W Eskulapie znajduje się Uzdrowiskowy Zakład Przyrodoleczniczy. W ramach szpitala działają oddziały pulmonologiczne oraz kardiologiczne. Kuracjusz może liczyć na zabiegi kąpielowe, masaże, okłady borowinowe, inhalacje. W holu Eskulapa znajduje się ujęcie wody mineralnej Tytusa, z której mogą korzystać urlopowicze.

Na podstawie strony internetowej:

http://uzdrowisko-rymanow.com.pl

{nomultithumb}