Nowotaniec leży na północny-zachód od Bukowska. Prawdopodobnie początki osady sięgają XIV wieku. Kolonizatorami wsi byli Niemcy. Od nich też wzięła się pierwotna nazwa miejscowości: Labentacz, Lobentacz, ,Lobotanecz, Lubentancz. Wieś spolonizowała się XV wieku i od tego momentu nazwa osady brzmiała Nowotaniec.
W 1444 roku wieś uzyskała prawa miejskie i otrzymała przywilej na organizowanie cotygodniowego jarmarku. W 1533 roku król Zygmunt Stary podarował mieszkańcom Nowotańca dodatkowy dzień handlowy na św. Michała.
W 1462 roku plebania w Nowotańcu otrzymała od dziedzica rozległe grunty orne, pastwiska, sadzawkę rybną oraz dziesięcinę z pól. Wieś rozwijała się bardzo powoli.
W 1589 roku liczyła 140 mieszkańców i 18 domów.
Jeden z właścicieli Nowotańca był gorącym orędownikiem reformacji. Rzymskokatolicki kościół we wsi przekształcił na zbór kalwiński i sprowadził pastora, Jana ze Strzyżowa, który sprawował pieczę nad świątynią. Trwało to do 1613 roku, kiedy to wyklęto dziedzica. Świątynia na powrót stała się katolickim kościołem.
W 1711 roku miejscowość ucierpiała na skutek pożaru. Wydarzenie to zapoczątkowało upadek Nowotańca jako ośrodka handlowego i religijnego.
Właścicielami wsi na przełomie wieków byli: Bukowscy, Gumowscy, Jaworscy i Późniakowie.
W XVIII wieku mieszkało tutaj 419 osób i znajdowało się 93 domy i szkoła. W 1884 roku z inicjatywy proboszcza, Jana Mazankiewicza utworzono szkołę trywialną.
W dwudziestoleciu międzywojennym w Nowotańcu działały skrajnie lewicowe ugrupowania (Niezależna Partia Chłopska, Komunistyczna Partia Polski).
Nowotaniec do zakończenia II wojny światowej był siedzibą gminnej administracji. Na początku XXI wieku wieś był nowoczesną i rozwijającą się miejscowością. W Nowotańcu funkcjonowała szkoła, remiza OSP, dom ludowy i pawilon usługowo-handlowy.
Na uwagę we wsi zasługuje głównie kościół parafialny pod wezwaniem św. Mikołaja Biskupa oraz XIX-wieczne kapliczki z łamanego kamienia.
Anna Twardy
Na podstawie:
Mendelowski S. (red.), „W gminie Bukowsko”, Krosno 2004.
