Po zakończeniu II wojny światowej Zielony Domek w Rymanowie Zdroju wyremontowano i urządzono w nim bar-kawiarnię, bufet z gorącymi posiłkami oraz stołówkę pracowniczą. Rozpoczęły się również dancingi, na które przychodziło wielu kuracjuszy. W latach 50. XX wieku zmieniono funkcję Zielonego Domku. Zamiast baro-kawiarni utworzono Centralną Świetlicę Zdrojową z małą sceną. Organizowano tutaj występy miejscowych i przyjezdnych zespołów. W 1957 roku rozpoczęto budowę nowego Zielonego Domku. Stary, drewniany budynek ze względu na zły stan techniczny rozebrano. W sierpniu 1960 roku uroczyście otwarto część nowego Zielonego Domku o nazwie Okrąglak, w której znajdowała się świetlica, kawiarnia oraz hall. Wokół Okrąglaka powstał taras. Intensywne prace remontowe przetrwał oryginalny wiąz z koroną w kształcie parasola. Kierownikiem Zielonego Domku w tym czasie był Kazimierz Bolanowski. To on zorganizował w 1961 roku tutaj koło filatelistyczne, a następnie reaktywował działalność zespołu estradowego.
W dniu 26 stycznia 1963 roku nastąpiło uroczyste otwarcie całości Zielonego Domku przez przewodniczącą Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia, dr Brzozowską.
W Zielonym Domku powstała sala kinowa z 200 miejscami i panoramicznym ekranem. Rozpoczęto działalność kulturalną i budynek zaczął pełnić funkcję uzdrowiskowego Domu Kultury, w którym odbywały się koncerty skrzypcowe i wokalne, spotkania z artystami i pisarzami. Utworzono także Ognisko Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej. W latach 60. XX wieku działalność kulturalna w Zielonym Domku poszerzyła się dzięki podpisaniu stałej umowy z Artosem, który wystawiał muzyczno-wokalne składanki lub fragmenty operetek.
Obecnie Zielony Domek należy do właścicieli Hotelu Klimat i Krakowiaka w Iwoniczu Zdroju. Znajduje się tutaj restauracja. W lipcu 2012 roku przeprowadzono gruntowny remont. Zielony Domek nadal stanowi centrum Rymanowa Zdroju, które chętnie odwiedzają kuracjusze.
Na podstawie:
Kiryka F.(red.), „Rymanów. Dzieje miasta i Zdroju”, Rymanów 1985.